Sassifrago(-rufo)
Saxifraga aspera
Saxifragaceae
Autre noum : Sassifrajo.
Nom en français : Saxifrage rude.
Descripcioun :Aquesto sassifrago fai de coulounìo pulèu grando e desseparado sus li roucas e li tepiero roucaiouso e séusouso de mountagno. Flouris à la primo e l'estiéu emé de flour blanco dóu couor jaune. Se recounèis subretout bonodi si fueio en lanço cuberto de pichot pougnoun (fotò).
Usanço :Couneissèn pas d'usanço particuliero pèr aquelo planto. Escriéure au site se n'en sabès mai.
Port : Pichoto planto lignouso
Taio : 8 à 25 cm
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Saxifraga
Famiho : Saxifragaceae
Ordre : Saxifragales
Coulour de la flour :
Blanco Jauno
Petalo : 5
Ø (o loungour) flour : 0,5 à 0,8 cm
Flourido : Printèms
- Estiéu
Sòu : Si
Autour basso e auto : 1000 à 2200 m
Aparado : Noun
Jun à avoust
Liò : Roucas
- Esboudèu
- Tepiero roucaiouso
Estànci : Mountagnard à Subaupen
Couroulougi : Ouroufito-Sud-Ouèst-Éuroupenco
Ref. sc. : Saxifraga aspera L., 1753
Pichoto-espèuto
Triticum monococcum
Poaceae Graminaceae
Noms en français : Engrain, Petit épeautre.
Descripcioun :La pichoto espèuto èi samenado dins li valado mountagnouso de Prouvènço. Se recounèis à sis espigo plato emé de glumo espesso sus l'esquino e acabado pèr uno pouncho (fotò dóu gran). Lis arèsto soun de mai en mai longo de la baso de l'espigo fin qu'en aut.
Usanço :Aquesto espèuto vèn dóu blad de Beotìo, Triticum baeoticum, que trachis de la Crimèio à l'Albanìo. Desempièi 1990 èi tournamai cultiva au nostre. Se cousino coume de ris e èi proun goustous.
Port : Grando erbo
Taio : 0,4 à 1 m
Fueio : costo paralèlo
Tipe bioulougico : Teroufite
Cicle bioulougico : Planto de l'an
Gènre : Triticum
Famiho : Poaceae
Famiho classico : Graminaceae
Tribu : Triticeae
Ordre : Poales
Coulour de la flour :
Verdo
Petalo : ges
Ø (o loungour) enflourejado : 4 à 7 cm
Flourido : Printèms
- Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 500 à 1400 m
Aparado : Noun
Remarco : Planto cultivado
Liò : Meissoun
- Champ
Estànci : Subremediterran à Coulinen
Couroulougi : Óurigino Iranò-Touranieno
Ref. sc. : Triticum monococcum L., 1753